Control freak.

Ik ben een enorme control freak. Door een gebeurtenis in het verleden waarbij ik de complete controle kwijt was ben ik een beetje doorgeslagen naar de andere kant. Alles goed en wel heb ik het liefst dat alles 4 jaar van tevoren in drievoud op papier staat en een garantiecertificaat erbij dat, dat ook niet meer gaat veranderen. Tsja.. dream on want dat kan natuurlijk niet in het echte leven.

Zolang er niets veranderd of zolang ik de verandering zelf maak is er ook niets aan de hand. Maar als dat van buitenaf gebeurd is dat heel anders…

Een voorbeeld

Een aantal maanden terug had ik een weekplanning.

Maandags naar mijn spv’er

Dinsdag thuisblijven, er wordt vlees geleverd voor de hond en kat en omdat ze niet kunnen zeggen hoe laat precies plan ik verder niets in

Woensdag: Boerderij

Donderdag: Boerderij

Vrijdag: Begin van de middag naar de Fokker (Aedan was een paar weekjes oud, ik kwam bijna elke week) en papa zou mij daar ontmoeten om ook Aedan te zien en daarna mij mee te nemen naar Utrecht om te logeren

Goede planning toch?

Maandag ging goed, goed gesprek gehad, ik heb heel veel aan de gesprekken met mijn spv’er En ben nog vol vertrouwen voor komende dagen, alles is gepland, dat ik niet weet hoe laat het vlees geleverd wordt en ik het kan ophalen (groepsbestelling, ik moet het bij iemand ophalen) is te overzien omdat ik niets anders ingepland heb. Ik had wel te horen gekregen dat het meestal rond 10 uur geleverd wordt.

Dinsdag begon het gedonder. Om 10 uur heb ik nog niets gehoord. Misschien zijn ze gewoon wat later, geeft niets! Ik heb de hele dag.

10.30 Straks zijn ze ons vergeten, dat zou erg naar zijn, ik ben het weekend weg, dan heb ik geen eten voor Bella en Eshra en voor Aedan als hij komt…

11.00 Verdomme.. Ik raak lichtelijk in paniek. Ik check mijn telefoon en mail meerdere keren, misschien heb ik iets gemist. Heb ik wel bereik? Ik heb onrust in mijn kont en kan absoluut niet rustig stilzitten.. Marije doe niet zo stom, het komt heus wel vandaag denk ik bij mezelf. Maar ja , mijn verstand is er vaak wel, maar die overtreffende stem van paniek vaak ook..

12.00 Na een uur te hebben rondgedrenteld en continue mijn telefoon en mail checken beslis ik dat ik best wel even kan gaan bellen, gewoon even vragen of ze iets gehoord heeft. Dat is toch niet vreemd? Of wel? Misschien vind T. (van de groepsbestelling) het wel heel raar dat ik bel, dat ik een stalker ben of zo. Het is de eerste keer dat ik meebestel, straks mag het niet meer. Marije doe normaal, van 1 belletje  vind ze je heus niet raar

 12.30  Na nog een half uur met mezelf in discussie te hebben gezeten over wel of niet bellen besluit ik het erop te wagen.

Ik bel T. en ze verteld mij dat ze mij net wou bellen. Ze heeft contact met de leverancier gehad en er stond een fout op de site, op dinsdag wordt niet in Overijssel geleverd, het komt Vrijdag. Shit denk ik , dan moet ik schuiven, nou ja ik ben ’s ochtends nog thuis) Geen probleem zeg ik tegen T. Dat maakt niet uit , kun jij ook niets aan doen, ik hoor  het wel als het er vrijdag is. Dit alles vrolijk en onbezorgd.

Maar van binnen zit ik al in paniek en als ik opgehangen heb begint de penarie… Shit shit shit… Ok plan de campagne maken dan maar. Als het ’s ochtends gewoon geleverd wordt is er niets aan de hand. Kan ik daarna naar de fokker en gewoon paps daar ontmoeten.  Maar ja… en daar gaat ie dan: Wat als er later bezorgd wordt… Ik heb de fokker belooft langs te komen, en ik wil dat paps Aedan graag ziet.  En dan punt 2. Paps weet niet hoe laat hij vrij is, dat kan om 3 uur ‘s middags zijn maar ook pas om 8 uur.  Dat zijn 2 onzekerheden… op 1 dag!  En dus gaat mijn gedachten in versnelling 16 Alle mogelijke scenario’s af die die dag kunnen gebeuren… En geloof mij , dat zijn er heeeeel veel. Ik kan die waterval niet stoppen.

Ik slaap maar 2 uur die nacht, van vermoeidheid. ’s Ochtends ben ik een wrak. Ik heb Boerderij maar wil eigenlijk afzeggen. Dit keer wint mijn verstand, ga er maar heen dan heb je afleiding.

Maar ook op de boerderij loop ik verdwaasd rond. Alles gaat langzaam voor mijn gevoel, en ik moet verschrikkelijk moeite doen om gesprekken te volgen of te luisteren als iemand mij wat zegt. Mensen vinden dat ik er moe uit zie. Ik vertel dat ik slecht heb geslapen. Het is algemeen bekend dat ik slecht slaap, maar vannacht was dramatisch. Bella merkt dat ik niet goed in mijn vel zit en blijft veel in de buurt en zit op mijn schoot als ik ook zit om lekker te knuffelen.  Ik rook me het apezuur van de stress maar niets helpt.

Thuisgekomen eet ik en daarna zit ik wat op de tablet te klieren. Maar nog steeds speel ik scenario’s af. Naar bed en dan zie ik daarna wel weer.  De nacht is niet veel anders als de eerste en de donderdag verloopt hetzelfde… half in paniek en gestrest kom ik de dag door.  Thuisgekomen ben ik helemaal kapot. Dit gaat niet meer, ik heb slaap nodig, hop op tijd naar bed.

Dus om 20.30 lig ik op bed en zo rond 23.00 trek ik het niet meer. Ik begin te hyperventileren en de paniek kruipt naar buiten. 

En dan komt gedachte erbij dat ik papa misschien moet bellen, uitleggen dat vrijdag misschien een dikke zooi wordt en dat het mij spijt dat ik er zo’n zooi van maak. Dus na 5 minuten met mijn vinger boven de belknop te hebben gehangen bel ik hem op.

Hallo papa, en ik vertel hem van mijn probleem. Ik heb geen idee hoe laat het vlees geleverd word, dat ik dus niet weet of ik bij de fokker ben of thuis nog ben. Dat ik erop MOET wachten omdat het ingevroren vlees is. En dat ik ook echt wil dat hij Aedan ziet.

Paps zegt heel luchtig: Dat is toch geen probleem?

Niet? Denk ik…

Nee,  als het vlees geleverd is ga je gewoon naar de fokker en dan bel je mij even dat je daar bent, en zo niet dat rijd ik naar jou toe en dan als het geleverd is rijden we daarna naar de fokker…

Oh…

Dus…

 Dat vind je niet erg?

Nee hoor, daar moet je geen probleem van maken.

Geen probleem van maken, dat zegt mijn papa wel eens vaker, en ik wou dat ik daar eens naar kon luisteren…

Een grote last valt van mijn schouders af, We spreken af dat we het inderdaad doen zoals hij voorstelt en na een laatste : niet druk om maken van papa  hang ik op. Wat voel ik mij verschrikkelijk moe… 

Ik ga slapen en voor mijn doen slaap ik best goed die nacht.

Het is een uitgebreid voorbeeld maar misschien laat het jullie  een glimp zien van hoe mijn hoofd soms verschrikkelijk vermoeiend werkt.

Het vlees werd overigens om 10.00 uur vrijdags geleverd, ik ben daarna bij de fokker geweest en Papa heeft mij opgehaald aldaar en Aedan ontmoet.

De controle kwijtraken is iets waar ik mee aan de slag moet. Niet gemakkelijk maar ze van slag raken door zoiets kleins is niet fijn. Het is de eerste keer niet en zal ook de laatste keer niet zijn.

Het betekend ook niet dat mensen nu per se rekening ermee moeten houden. Ik kan niet verwachten dat iedereen zich aanpast aan mij , en dat wil ik ook niet, ik wil leren omgaan met de normale gang van zaken.

Hebben jullie wel eens heftig last van controle verlies? Ik ben erg benieuwd!