Ik ben deze week niet op de boerderij geweest, reden
daarvoor was dat ik vroedvrouw mocht spelen bij de fokker van Aedan. Maandag
gaf de teef (vrouwelijke hond voor de leken) een temperatuurdip aan. Meestal
komen de puppies dan binnen 24 uur. Dus heb ik Aedan naar de oppas gebracht,
die is namelijk te druk om erbij te zijn, en ben ik met Bella op de trein
gestapt naar Emmeloord. Daar kwam de eerste uitdaging, want in mijn haast
vergat ik even dat om half 3 de trein en bus volgeladen zit met studenten..
oeps! Wel een heel leuk gesprek gehad op
het station met een echtpaar waarvan de man ook paniekaanvallen had en die
vroeger met 3 duitse herders trainden. Ze waren erg onder de indruk van Bella.
De busreis was vervelend druk en ik heb mij vooral met Bella bezig gehouden
zodat ik minder op de omgeving zat te letten.
Jammer genoeg voor mij besloot Diva, de teef, dat ze nog
niet wou bevallen dus ben ik een aantal nachten blijven slapen. Woensdag belde
echter mijn begeleidster van het RIBW over mijn indicatie aanvraag bij het CIZ.
Er klopte een aantal dingen niet voor de aanvraag, er was een oudere diagnose
meegestuurd, dat ging zij oplossen, maar ze wouden ook informatie van Dimence
waarom ik meer dagbesteding nodig had en waar ik het afgelopen jaar mee bezig
ben geweest, en dat moest vinnen 2 dagen geregeld worden. Nu heb ik wel eens
eerder verteld dat Dimence niet altijd de zaakjes op orde heeft dus ik was
verschrikkelijk boos en moest er ook van huilen. Toen ik eindelijk mijn SPV ‘er
te pakken had gekregen heeft zij dit uiteindelijk allemaal geregeld met mijn
begeleidster en hoefde ik mij daar voorlopig niet meer zorgen om te maken.
Donderdag ochtend besloot Diva dat ze er klaar voor was en
zijn er 2 prachtige pups geboren. Erg leuk om ook eens een bevalling bij een
hond mee te maken. En raar om te bedenken dat ook Aedan ooit zo klein was.
’s Avonds kon ik met de wederhelft van de oppas meerijden
naar huis, dat was erg fijn want na een paar gebroken nachten en stress vanwege
het CIZ was de koek wel een beetje op, ik zag dan ook als een berg op tegen de
reis terug.
Het was ontzettend fijn om Aedan weer te zien, ik heb hem
die dagen echt heel erg gemist. Het is een ontzettend druk ventje dus als het
dan ineens stil is om je heen en je niet wakker wordt van een hond op je hoofd
die je aflikt dan is dat even afkicken.
Vandaag kreeg ik een belletje van mijn begeleidster en
helaas geen positieve. De aanvraag is afgewezen. Voornamelijk omdat ik onder
behandeling sta en dat prioriteit heeft over dagbesteding, ook al zie ik mijn ‘behandelaar’
maar eens in de 2 weken nu…. Daarnaast heeft het CIZ mijn hele indicatie nog
maar eens onder de loep genomen en vinden ze dat ik mijn huishoudelijke
ondersteuning, die nu onder het AWBZ valt moet gaan zoeken bij de WMO bij de
gemeente… zucht…
Door alle veranderingen in de zorg die komen, en nu al
beginnen doet iedereen met indicaties moeilijk. Ik voorzie nu dan al problemen
met het aanvragen bij de WMO , ook al zegt mijn begeleider dat ik dat gewoon
zou moeten kunnen krijgen… maar ja , dat zeiden ze van de indicatie aanvraag
ook dus ik geloof ondertussen helemaal niets meer.
Puntje bij paaltje komt het erop neer dat ik beter geen
aanvraag had kunnen doen want nu is het een zooitje…
Wel heb ik dan maar bedacht dat als ik eraan toe ben meer te
doen ik dan i.p.v. meer dagdelen op de boerderij ga kijken of ik
vrijwilligerswerk kan doen met de honden bij bijvoorbeeld De Zonnebloem
Stichting. Voorlopig doe ik maar even helemaal niets, nog meer tegenslagen zie
ik niet zitten, ik ben er even klaar mee.
De veranderingen en bezuinigingen in de zorg zouden in 2015
van start gaan maar daar wordt nu al mee begonnen geloof ik… Merken jullie hier
ook al wat van?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten